Anjiyonun anlamı “damarların görüntülenmesi”dir. Koroner anjiyo ise kalbin atardamarlarının incelenmesi olarak tanımlanabilir.
Koroner anjiyo uygulamasında başlıca iki yöntem mevcuttur:
1) Klasik anjiyografi
2) Sanal anjiyo
Sanal anjiyografi daha zahmetsiz, kateter gerektirmeyen ve %100 ‘e yakın tanı koyabilme yüzdesi ile doktorların koroner damarlarda olabilecek sertlik ya da tıkanıklıkları tespit etmek için genel olarak tersih ettiği ilk yöntemdir. Sanal anjiyonun klasik anjiyografiden temel farklı daha kısa sürede hastaya cerrrahi herhangi bir müdahale olmadan tanı koymaya izin vermesidir. Ancak tanı konduktan sonra daha detaylı teşhis ve tedaviyi bulmak için sanal anjiyo yetersiz kalabilir. Bu durumlarda klasik anjiyografi ile tıkanıklığın ya da sertliğin detayları belirlenir ve tedavi buna göre uygulanır.
Anjiyografinin (ister sanal anjiyo, isterse de klasik anjiyografi olsun) yanıltıcı sonuçlar alabileceği için bazı hastalarda riskli olabilir.
Zorunlu haller dışında yapılmaması gerekenler;
- Böbrek yetersizliği olan hastalar,
- Sol kalp yetersizliği olanlar,
- Kişinin ateşi var ise,
- Bazı kan sulandırıcı ilaç kullanan hastalarda anjiyo yapılması sakıncalı bulunmaktadır.
Bilgilendirme amaçlıdır.
